понедельник, 10 ноября 2014 г.

* * *

Ժամանակին համընթաց գնահատում ես այն, թե որ փիլիսոփան, որ փիլիսոփայական միտքը, ինչքանով է կարևորություն ունեցել քո կյանքում: Մի պահ եկավ, երբ ես հասկացա, որ ամենամեծ փիլիսոփան ծնողներս են, ամենաազդեցիկ փիլիսոփայական միտքը նրանց անցած ուղին ու սերը: Նրանք պարզապես փիլիսոփա չեն, այլև հերոսներ են:  Միթե հերոսություն չէ սնել ու մեծացնել այնպիսի մեկին, ինչպիսին ես եմ?

Комментариев нет:

Отправить комментарий