* * *

Հիշում եմ ես իմ… նախորդ սերը,

Ու երազում եմ հաջորդի մասին:

Իմ նախորդ սերը նվիրական էր,

Ու անչափ քաղցր…

Քաղցր հուշեր է արթնացնում իմ մեջ,

Երբ ես հիշում եմ անցած – գնացած օրերս հիմա:

Իմ ներկան լա՜վն է, երջանիկ եմ ես,

Համենայն դեպս այդպես եմ կարծում,

Քանզի ապրել եմ աշխարհ ընկալող

Մի մե՜ծ զգացմունք, ապրել եմ բույրո՜վ,

Աչքերով նրա՜, նրա վարսերով,

Նրա մե՜ղմ, սահո՜ղ ժպիտով ապրել:

Ու իմ հուշերն այդ նվիրական

Ստիպում են շարժվել, առա՜ջ սլանալ,

Բայց երբե՜ք փախչել, սիրուց չե՛ն փախչում,

Առավել ևս… նրա հուշերից:

Ու կգա մի պահ, երբ հին հուշերիս սեր-հենքի վրա

 Սիրուս տաճարը կհառնի նորից,նոր վիմասյուներ,

Վեր կխոյանա ու կտարածի իր լայն թևերը

Մի հեթանոսական տաճարի նման,

Պարթենոնի պես հին հիմքի վրա

Մի նոր Պարթենոն՝ իմ սերը նորեն: